Annot – zandstenen paradijs

Annot, een klein dorpje in de Maritieme Alpen, is vooral bekend vanwege het boulderen op de talloze zandstenen blokken. Maar sinds een aantal jaren wordt het gebied steeds populairder als trad-klim bestemming. Een uitermate geschikt gebied om de meest pure en esthetische vorm van rotsklimmen te beoefenen. Het klimmen van rotswanden zonder voorgeboorde haken maar met gebruik van mobiele tussenzekeringen. En dan is de stijl van het klimmen ook nog eens spleetklimmen, nou wat wil je nog meer?

 

– Click for Slideshow –

Chambre du Roi
Vanaf het kleine treinstation in Annot loop je in ongeveer veertig minuten omhoog richting de Chambre du Roi. Onderweg loop je over eeuwenoude keien, modderige paadjes en grote boomwortels die al minimaal sinds de Romeinse tijd door wandelaars worden belopen. Blijkbaar wist men toen al te genieten van mooie wandelingen en de prachtige bosrijke hellingen van deze regio.

Onderweg kom je al snel bij een immens grote boulder waarop de minst steile kant een aantal sportklimroutes zijn ingeboord. Om de hoek hangt de rots sterk over en zie je allemaal kleine ronde gaatjes in  het voor de rest zeer compacte zandsteen. De gaatjes zijn gehakt door de sportklim-gemeenschap van Nice. Verderop opent het bos zich even en loop je een stuk door de zogeheten ‘badlands’, een sterk erosiegevoelig landschap van mergel dat een beetje doet denken aan een maanlandschap.

Uiteindelijk loop je de machtige Chambre du Roi binnen. Het is een overweldigende eerste indruk. Steile en compacte zandstenen wanden met er tussen ingeklemde boulders waar je onderdoor loopt. En dan natuurlijk de fantastische splitter-cracks. Een spleet die gelijk in het oog springt is de Off-Width “Fan de la Reine” (6c). Een perfecte parallel lopende spleet met een maat waar je vuist te klein is om te verklemmen en je lijf net niet in past, ‘Off-Width’ dus. Ik ben nog steeds erg blij dat ik deze route, in 2012 tijdens mijn tweede bezoek aan het gebied, in één keer wist te klimmen. Ik weet ook nog goed dat ik vol ontzag naar de steile wand erboven heb gekeken. Ik vond het verbazingwekkend dat door deze prachtige wand geen enkele route volledig doorliep naar de top. Misschien eens kijken tijdens mijn volgende trip?

Potentie tot nieuwe routes
In 2011 waren we voor het eerst in Annot. De eerste dag klommen Rutger, Michael en ik zonder topo en enige kennis van het gebied. ’s Avonds wisten we in de lokale kroeg een A4 printje te scoren met de nieuwe trad-routes. De routes waren bijna allemaal geopend door Antoine Barbier en Lionel Catsoyannis. Zonder deze twee pioniers zou het gehele gebied vol geboord zijn met haken, en misschien zouden de sportklimmers uit Nice er hier en daar nog wel een greepje bij hebben gehakt, je weet het niet.

In de eerste week klommen we voornamelijk in de toegankelijke sector “La Vire Inter”. Deze sector ligt pal op het zuiden en doorgaans volledig uit de wind, perfect voor de wintermaanden dus. Al gelijk zag ik hier een prachtige lijn lopen. Hij stond alleen niet aangegeven op ons A4’tje. Wel stonden de telefoonnummers van Antoine en Lionel achterop het A4’tje. Dezelfde avond zaten we met hun in de kroeg en een aantal dagen later was de nieuwe lijn geopend. De route hebben we “Les Crasseux” genoemd (zie TOPO). Een verwijzing naar onze zanderige en zweterige lichamen van twee weken niet douchen.

Het jaar erop zijn we voor drie weken terug gegaan. Toen hebben we talloze nieuwe routes geopend. Kris Schrijvers en ik hebben ons voornamelijk gericht op nieuwe lijnen in de sector “Off-Width Paradise”. Zo hebben we prachtige lijnen geopend zoals “Royale with Squeeze” (7b), “Changing Corners” (7a+), “Squeeze Please” (6b), “Hangover” (6b), “Dawn Roof” (6c) en “First Sunlight” (5+) (zie TOPO). Karel, Michael en Rutger openden twee multi-pitch routes “Cherche qui Trouvera” (6c) en “Big-Bang” (6b).

Het vierde bezoek in 2015-2016
Tijdens mijn vierde bezoek aan Annot, afgelopen jaarwisseling, hebben we de eerste week heerlijk geklommen in de verschillende sectoren van het gebied. Hoogtepunten waren onder andere de beklimming van de pure pocket route “Spitalgie” (6c), de indrukwekkende vuist brede spleet “The Arche” (6c), de squeeze-chimney “Bigbrophylia” (7a), de beklimming van de multi-pitch “Fanny” (6b+) op nationale Fanny-dag en de ijzersterke beklimming door Kris van “Fissure du Trou du Cul”(7a??).

Ook tijdens dit bezoek bleek de wand bovenin de ´Chambre du Roi´ nog onbeklommen. Daarom besloot ik in de tweede week, op een regenachtige dag, de wand eens nader te bekijken via een abseil. Is het te klimmen, zitten er geen immens grote losse blokken in en vooral, zie ik het zitten?

Ik besluit het linker- en rechterdeel van de wand schoon te maken, losse stenen te verwijderen en het mos van de rots te poetsen. Uiteindelijk laat ik mijn eerste idee, een route door een spletensysteem in het midden van de wand, voor wat het is. Er zit een erg groot blok verklemd dat ik simpelweg niet vertrouw en ook niet wil weghalen. Uiteindelijk maak ik links en rechts hiervan twee lijnen schoon. De linker lijn weet ik vanwege het slechte weer (zeer koude wind) alleen op top-rope te klimmen. Ik vernoem de lijn naar een koning uit de popmuziek. Een tweede (voorklim-)poging is er helaas niet meer van gekomen.

De focus op de laatste dag ligt op de rechterlijn. Vanaf de grote verklemde blokken boven de ingang van de ´Chambre du Roi´ volg je een prachtige traverse op pockets. De pockets zijn typisch voor Annot en laten zich prima afzekeren. Daarna klim je een prachtige vingerspleet omhoog, passeer je een klein dakje en klim je de crux met een verre pas en een listige voetsequentie naar de top. De route is volledig clean en je zal na een beklimming moeten zekeren vanaf een boompje en je touw moeten verlengen. Een prachtige lijn die ik, met dank aan Michael voor het motiveren, op de laatste dag heb kunnen voorklimmen (zie TOPO). Annot tot snel!