Patagonië, nog 4 nachtjes :)

Nog vier nachtjes slapen en dan vertrekken Jefta en ik naar Patagonië. Ik ben ondertussen al elke dag vol goede hoop het weer aan het checken. Komt er gelijk een mooi-weer-venster aan of moeten we daar nog even geduld hebben? Inmiddels zijn de tassen gepakt. Drie stuks van 23 kg! We nemen klimmateriaal mee voor ijs- en rotsroutes, want met de condities daar weet je het nooit. Ook zijn de e-readers vol gegooid met mooie boeken zodat we de tijd goed door kunnen komen en heb ik een nieuw cameraatje gekocht. Ik heb er enorm veel zin in maar ben gek genoeg ook een klein beetje gespannen. Ach gewoon duimen voor goed weer!!!
Dit is alleen nog maar Niek's klimhardware

– CLICK for SLIDESHOW –

 

Dan rest mij nu nog de sponsors alvast te bedanken die onze expeditie mede mogelijk hebben gemaakt:

Klimmuur Utrecht – voor het trainen en het helpen bestellen van klimhardware

Adventure Food – voor de levering van de expeditiemaaltijden en energy bars

La Sportiva – voor het geweldige schoeisel

Rab – onze trouwe en geweldige sponsor die ons keer op keer voorziet van de beste kleding en tassen

Bedankt!!

Filmpje van de Ragni

Eigenlijk zijn er niet heel veel Nederlanders actief in het ver gelegen Patagonië. Daarom waren wij heel even in de veronderstelling dat er nog geen Nederlanders op de top van de Cerro Torre waren geweest. Maar niets is minder waar! Afgelopen zomer (winter bij ons) heeft David Bacci de eerste Nederlandse beklimming (tot zover bij mij en de CEAT bekend) van de Cerro Torre gemaakt. David klom de berg samen met Luca Godenzi over de westwand via de beroemde ijsroute ‘Ragni’. Later tijdens die trip klom hij ook nog eens de eerste herhaling van de Ragni op de oostpijler van Fitzroy. Dat deed hij samen met Matteo delle Bordella. Wat een prestaties en wat een mooi seizoen!

Zie hieronder een video van de beklimmingen van beide Ragni routes:

Cerro Torre expeditie Patagonië

De dagen worden korter, de bomen worden kaal en motregen heeft de overhand. Het begint tijd te worden om naar het zuidelijk halfrond te gaan!

Erg verheugd kan ik jullie mededelen dat Jefta Smit en ik over precies vier weken naar Argentinië vertrekken. Op zondag 11 december vliegen we van Amsterdam naar El Calafate en rijden we door naar El Chalten.  Hier hopen we natuurlijk dat de weergoden ons goed gezind zijn. Ons hoofddoel is een beklimming van de Cerro Torre. Natuurlijk zijn we ons zeer bewust dat hiervoor alle lichten op groen moeten staan. In de maand dat wij er zitten hebben we een mooi-weer venster nodig en zullen de ijs- en/of rotscondities op de berg een succesvolle beklimming moeten toestaan. We zijn al geruime tijd aan het trainen en de voorbereidingen zijn in volle gang. Kijk hier voor wat meer informatie over de expeditie. En volg ons natuurlijk via de BLOG-berichten!

Links in de wolken de machtige Cerro Torre en hieronder de berg zonder top 'El Mocho' in 2014.

Valle dell’ Orco – CEAT week & Selectieweek Expeditie Academie

Vorige week was ik in het prachtige Valle dell’Orco om een lichting onstuimig-enthousiaste klimmers van de Expeditie Academie te begeleiden. Ook was het een week van de CEAT met als doel enthousiaste en gemotiveerde klimmers dichter tot elkaar te brengen. Het was een waanzinnig leuke week met veel gezelligheid en esthetische beklimmingen. Ook was het een week van koude nachten en zonnige dagen. Kortom perfect weer om lekker veel te klimmen.

Valle dell’Orco is een waar paradijs voor met name de spleetklimmer en artificieel klimmer. Daarom heb ik samen met Court en Bas de deelnemers vd Academie op de eerste dag een cursusje spleetklimmen gegeven. Op grote blokken konden we perfect de brede spleten oefenen met verschillende verklemmingstechnieken van vuist tot  chickenwing en met de oh zo belangrijke hak-teen voetplaatsingen. De dag erop hebben we ons met alle deelnemers gewaagd aan de beroemde ‘Fissura Kosterlitz’ (6b), een prachtige boulder van tight-hands tot hands voor het eerst beklommen door een Nobelprijs winnaar! Halverwege de week hebben we ook een kleine cursus gegeven over de basis van het artificieel klimmen. Vol enthousiasme konden de deelnemers m.b.v. het klimmateriaal zich in de rots omhoog bewegen.

De eerste dag op de boulders onder aan de Caporal.

– CLICK for SLIDESHOW –

Maar natuurlijk heb ik zelf ook lekker veel geklommen. Hoogtepunten voor mij waren een beklimming van de klassieke Nautilus (270 m, 6a) op het massief Sergent met Noel. Een beklimming van de waanzinnige Rattle Snake (250 m, 6c) op de indrukwekkende wand ‘Caporal’ met Wouter de Vries. En een dagje klimmen met Bert en Harald in de sector Dado. Hier klommen Bert en ik, ik denk wel de mooiste spleet van Orco, Sitting Bull (6c+). Ook werd ik door Harald een bizar mooie sportroute ingeschopt waarbij ik zowaar boven mijzelf uitsteeg. En als afsluiter met Bert en Aniek de route Pesce d’Aprile (170 m, 5c). Kortom een super week!! CEAT en de Expeditie Academie bedankt!

 

Multi-pitch Climbing in Europe

Al een aantal jaren maakt Martin Fickweiler leuke tripjes door heel Europa om lekker te multi-pitch klimmen (meerdere touwlengtes klimmen). Gelukkig ging hij niet alleen om lekker te klimmen maar nam hij altijd zijn camera mee. Hierbij schoot hij prachtige foto’s van de meest esthetische routes in elk gebied. En binnenkort brengt hij hiervan een boek op de markt. Het beloofd een soort salontafelboek te worden met een overzicht van de belangrijkste multi-pitch gebieden van Europa. Een boek om ideeën op te doen, een indruk van een gebied te krijgen of gewoon lekker weg te kwijnen bij de mooie foto’s.

Ik ben zelfs een aantal keer mee geweest met Martin en vrienden en het was altijd enorm gezellig en inspirerend. Kortom ik weet het wel en ga het boek HIER aanschaffen. Ook kan je de Facebook pagina bekijken. Oh ja, vanaf half november, dus nog maar heel effe wachten 🙂

 

Omslag-Fick

Freney via de Peuterey

Eindelijk na het overwinnen van werk, een writersblock (luiheid) en dingen doen, heb ik een stukje geschreven over de beklimming vd Freney pijler via de Peuterey graat. Een geweldige mini-expeditie in pure alpiene stijl samen met Niels van Veen. Het verslag vind je HIER.

Peuterey Integrale met Freney Pijler

Moe, voldaan, verheugd, met lichte trots en vooral stijve en zeer zure bovenbenen kan ik melden dat Niels van Veen en ik woensdag 17 augustus rond 14hr30 op de top van de Monte Bianco stonden. Mijn 5e keer op deze witte reus van de Alpen en de 4e route via de afgelegen en ruige Italiaanse zijde, ditmaal de Peuterey Integrale met de Freney Pijler uitklim. We hadden vanwege zware tassen, acclimatiseren en hier en daar een vleugje slecht weer en matige condities, 6 dagen nodig met 5 bivaks. Een ongelooflijk mooie expeditie in het machtige Mont Blanc massief! En een klein beetje een afrekening met de zomer van 2013 waarbij Niels en ik net niet de Super Integrale konden klimmen vanwege een naderende storm. Ik heb genoten en vooral heel erg afgezien. Het was het absoluut meer dan waard. Niels bedankt!!

Hopelijk binnenkort een verslag van deze beklimming.

Niels (rechts) en ik op de top vd Monte Bianco (4810 m) na zes lange dagen klimmen.

 

Retraite in Bohuslan

De hele zomer staat in het teken van werk, werk op een offshore windmolenpark voor de kust van Denemarken. In de zomer wordt het geld verdiend voor het hele jaar. Maar dat neemt niet weg dat men ook zijn rust moet pakken. Nou en dat hebben we gevonden. Na mijn shift ben ik samen met Rutger doorgereden naar Zweden. Het klimgebied Bohuslan als bestemming. Granieten wanden, spleetroutes van vinger tot schoorsteen en geen boorhaak te bekennen. Puur klimmen dus!

We hebben ons kamp opgeslagen aan een idyllisch meer. s´ Ochtends en ´s avonds zwemmen en tussendoor klimmen, eten en drinken. En wat een rust!

Ons bivakplekje.

 

Haller myr, een oase van rust.

 

Een onbekende zwitserse klimmer in Ingmars Kamin (6- R).