Afgelopen weekend heb ik samen met Sytse Roos de ‘Diedro Casarotto-Radin’ (ED, VI+/A1) beklommen op de Spiz di Lagunaz. Een prachtige en machtige berg in de Pala di San Lucano group van de Dolomieten. Al jaren keek ik met vol ontzag naar het ruige en mysterieus afgelegen gebied. En nu ben ik erg blij dat we deze route hebben mogen beklimmen met schitterend zonnig weer op 12 – 14 oktober. Het was een tocht vol onzekerheden. Zou mijn knie  met de hechtingen mij parten spelen? En wat doet 4 weken niet klimmen en niet rennen met mijn (klim)conditie en mentale gestel? En de bosbrand die heeft gewoed op de 800m voorbouw? En hoeveel water komen we tegen op de route? Waar loopt de route? En die afdaling, die vreselijke afdaling?

Al met al was het een groot avontuur met onverwachte bivakplekken, tricky lengtes en helaas een close-call met losse rots (sorry Sytse!). En dit alles met drie dagen lang een droge mond en heel veel dorst. Maar de route was fantastisch. En het gebied is ontzettend ruig, afgelegen en majestueus. Wauw!

Sytse klimt in de gigantische diedre omhoog.