Tot groot verdriet las ik vanmorgen dat Ueli Steck, een groots alpinist, is overleden. Ueli was een waanzinnige klimmer met fenomenale prestaties, daar hoef ik niet verder over uit te wijden. Maar Ueli was naar mijn mening ook een warmhartig, oprecht en bescheiden persoon. Ik heb hem drie keer ontmoet, één keer in Yosemite, één keer in Patagonia en de laatste keer in Nederland tijdens de uitvaart van Martijn Seuren. Hier heb ik Ueli ook even gesproken en kunnen bedanken dat hij die dag aanwezig was in Nederland. Ueli had namelijk zijn grote project van het klimmen van alle 82 vierduizenders ‘on hold’ gezet om afscheid te nemen van Martijn. Terwijl hij niet eens direct aanwezig was bij het ongeluk van Martijn. Dat getijgt van grote klasse!
Helaas is hij zelf nu één keer niet succesvol geweest. Zo zou hij zijn ongeluk zelf hebben kunnen omschrijven. Ueli Steck is helaas niet meer maar blijft voor mij een grote inspiratie, en helemaal als persoonlijkheid!